Uitgangspunt
Ons eerste uitgangspunt bij asneerlatingen is het “afscheid”. In ons leven nemen we talloze keren afscheid, maar er is één afscheid dat zwaar kan wegen, dat is het afscheid na het levenseinde van een dierbare weegt zwaarst, daarom ook dat wij hieraan bijzondere aandacht besteden. Wij leggen de nadruk op het menselijke aspect, zonder kerkelijke of vrijzinnige elementen aandacht te geven, tenzij de overledene hierop heeft aangedrongen. Elke ceremonie is voor ons even belangrijk. Wij hullen zo’n afscheid in ‘een zee’ van respect en empathie, zonder hierbij melig te worden.
Een tweede uitgangspunt zijn de maritieme tradities die wij in ere willen houden.
Daarvoor baseren wij ons in hoofdzaak op de Engelse militaire, maritieme tradities die hierin hoogste scoren.
De begrafenisondernemer en de familie kunnen een inbreng doen met de nodige vrijheid, zonder de veiligheidsnormen op het schip in het gedrang te brengen.
Vaak zal de uitvaart voorafgegaan worden door een gesprek met de familie en/of de begrafenisondernemer om de asneerlating zoveel mogelijk te personaliseren. Tijdens dit gesprek wordt ook het verloop van de ceremonie uitgelegd. Er zal aan de familie gevraagd worden of er iemand zelf een tekst wil voorlezen, dan zal altijd gevraagd worden om de ceremoniemeester vooraf de tekst te bezorgen, zodoende hij goed voorbereid kan overnemen als de lezer door te veel emoties overmand wordt.
Inscheping, begin van de ceremonie
Een vaart op zee – zeker de neerlating van een urne – is voor velen een buitengewone ervaring. Inschepen moet een moment van bezinning en rustgeving zijn.
De ceremonie begint met het aangrijpend geluid van het bootmansfluitje, traditioneel signaal bij de Britse Marine, als het stoffelijk overschot aan boord wordt gebracht. De ceremoniemeester brengt de urne aan boord.
Landvasten worden losgemaakt. Het schip vaart rustig uit en opvarenden krijgen uitleg over ceremonie, schip, haven, havenautoriteiten en reglementeringen, het weer, de veiligheid…
Mogelijkheid tot een drink bij het ontdekken en ervaren van sereniteit van zee en omgeving.
Neerlating en reflectie
De vaarroute leidt langs de kust naar de plaats van neerlating, al dan niet voorgesteld door de familie. Aangepaste muziek kan gespeeld worden, maar vaak wordt gekozen voor de rust, het geluid van de wind, de meeuwen, de golfslag van het water.
Op de plaats van neerlating klinkt een belletje. Eerbiedig teken dat de urne nu door de ceremoniemeester naar de kuip wordt gebracht. De ceremoniemeester, begrafenisondernemer en/of familie kunnen teksten brengen. Familie en vrienden betuigen een laatste maal respect door de urne aan te raken, een kus, een innig gebaar als afscheid.
Een zeemijl buiten de kust laat de ceremoniemeester de urne neer. De plaats is met zorg gekozen naar wensen van familie en stuurmanskunst van de kapitein, waakzaam voor scheepvaart, stromingen en wind.
Hartroerend breekt het bootmansfluitje voor een tweede maal, de stilte van gedachten en ruisen van de zee.
Familie en vrienden strooien rond de urne een mooi deinend bloementapijt.
Het mooiste moment van reflectie. Ook een goede gelegenheid om foto’s te maken.
Dan wordt aan familie en vrienden een glaasje jenever geschonken dat volgens maritieme tradities slechts half wordt gedronken. De andere helft is ter ere van de overledene en giet men in de golven.
Drie stoten op de scheepshoorn kondigen het laatste saluut en het einde van de ceremonie aan.
Na de ceremonie
Om tot gemoedsrust te komen en familie- en vriendschapsbanden aan te halen wordt nog zachtjes heen en weer gevaren -- en een hapje en drankje aangeboden -- volgens afgesproken tijd variërend van enkele minuten tot meer dan een uur. Er is keuze al dan niet de zeilen te hijsen. Zeilen ontspant het hart.
Het binnenvaren van de haven sluit de ceremonie af. Bij het verlaten van het schip worden nog exacte geografische coördinaten van de neerlating meegegeven wat de mogelijkheid biedt die plaats aan te merken op Google Maps. En om verjaardagen of andere herinneringsmomenten samen met ons of eigen boot te organiseren
De urnen
De urne is naar wettelijke normen maritiem-bio-afbreekbaar. Soms gemaakt uit papier, zand, zout of gelatine. De urne drijft enige tijd op het water, zinkt naar de bodem en laat de as dan aan de elementen.
Plaats van neerlating
Wat betreft de plaats van neerlating houden wij ons rigoureus aan de voorschriften ter zake. Wij varen tot minimum 1 mijl buiten de kustlijn alvorens de urn neer te laten. Zoals eerder gezegd, geven wij die de exacte geografisch coördinaten van de neerlating mee aan de familie van de overledene.